O dostojnych przodkach naszych - wypiski z ksiąg dawnych o Radolinie
Sioło Radolina -na wschód od Poznania położone- od Pradoliny Warty, nad którąż leży miano swe bierze. W Roku Pańskim 1213 uczeni i świętobliwi bracia Cystersi z Lądu o osadzie Radolińskiej w swych archiwach napomykają, odnotowując pieczołowicie, iż mieszkańcy nasi bez zwłoki podatki do skarbca królewskiego płacą.
Radolina to gniazdo Jaśnie Wielmożnych Radolińskich którzy od siedliska tegoż nazwę swą przyjmują herbem Leszczyc się pieczętują.
Jan z Radoliny oraz Świętopełek z Radoliny już w IV wieku poczesną funkcję podczaszego kaliskiego piastują, jednakowoż nie dla zasług własnych lecz dla dobra i świetności Rzeczypospolitej pracują.
W Roku Pańskim 1354 przychodzi na świat dziecię Jana Maczudy oraz Małgorzaty Anny , które przyda chwały rodowi swemu. Na chrzcie świętym Piotr mu dano i na prawego obywatela wychowano. Mąż ów uczony, adwokat oraz człek wyróżniający się przez doświadczenie 4 grudnia Roku Pańskiego 1392 biskupem krakowskim został. Cnoty Piotra Wysza wnet król Jagiełło spostrzegł i swoim współpracownikiem go uczynił. Piotr majestat królewski wielce szanował, toteż jak najlepiej umiał dla dobra Ojczyzny pracował. W Roku Pańskim 1411 z Krzyżakami pertraktował i pokój toruński podpisem swym sygnował. Na soborach w Sienie i w Pizie grzechy Kościoła piętnował, ale także z hojnością wielką nadania zakonom fundował.
Z pieczołowitością funkcję kanclerza Jej Wysokości królowej Jadwigi sprawował i po jej śmierci wykonaniem testamentu Andegawenki się zajmował.
Wielce Akademię Krakowską umiłował, boć tworzyć ją pomagał i pierwszym jej rektorem został, dlategoż całe swe życie materialnie wszechnicę ową wspomagał o rozwój jej dbając.
W skutek podłych knowań księcia Witolda na biskupstwo do Poznania trafił i tu duszę Panu oddał dnia 30 września roku 1414. Ziemskie szczątki cnotliwego Piotra Wysza pogrzebano w Katedrze Poznańskiej.
Bratanica Piotra Wysza – Barbara najznamienitszemu polskiemu rycerzowi Zawiszy Czarnemu z Grabowa przed Bogiem wierność przysięgała w Roku Pańskim 1397. A będąc w małżeńskim stadle czterech synów powiła.
W czasach swej świetności młyn wodny został był w Radolinie pobudowan, lasów gęstych , a pięknych takżeż tu nie zbywa.
O zgrozo Radolińscy niemożebnie swarzą się z Żychlińskimi- dziedzicami sioła Myślibórz, atoli gniazdo swe rodowe Żychlińskim przedają w Roku Pańskim 1614. Potem dziedzice Chmielewski i Suchorzewski dom swój u nas znajdują. Za przyczyną tego ostatniego Radolina rozwijać się poczyna, nawet Ochotnicza Straż Pożarna działalność swą rozpoczyna. Żakowie takoż miejsce swe znajdują i w nowej szkole podstawowej się edukują.
W Roku Pańskim 1952 pożoga sioło nasze dotyka, niemal połowę chałup, dobytku i inwentarza trawiąc. Dziękować Bogu żaden człek natenczas duszy Panu nie oddał. Człeki spieszno wieś odbudowują, wzdłuż szosy nowe chałupy posadawiając. Od chwili tej wiekopomnej sioło nasze na dwie części się rozdziela: dworoki – ziemię po dawnym majątku, któren ostał po reformie rolnej zlikwidowan oraz włościankę – część od dawien dawna chłopom przynależną. W rokach 60 kółko rolnicze działalność poczyna, a żakowie nasi w nowej szkole podstawowej nauki pobierają.